Afkicken van een pijnstiller
"Ik zou iedereen aanraden: vertrouw altijd op jezelf en volg je gevoel hierin. Met de juiste begeleiding: ga dit aan."
Als ze al tweeënhalf geveld wordt door hevige pijnen vanwege een hernia, een derde operatie ondergaat waarmee de klacht afneemt, slikt Denise ook al tweeënhalf jaar oxycodon. Ze krijgt het al die tijd voorgeschreven. Een pijnstiller die twee keer zo sterk is als morfine. Afkicken hiervan is vergelijkbaar met heroïne. "Niemand heeft mij verteld dat oxycodon zo verslavend werkt." Pas dan merkt ook een apotheker op dat ze een zeer hoge dosis slikt. Denise ziet zichzelf op haar knieën met een zaklamp in de convectorput zoeken naar een pil. Slikken is een automatisme geworden. Ze draagt de pillen altijd bij zich. Ze leeft in een roes.
Onderschat probleem
"Veel meer mensen onderschatten dit probleem", zegt Denise. "Het lijkt een onwetendheid of een laksheid hoe ik de pillen kreeg voorgeschreven. Ik kreeg deze tegen de pijn. Maar toen ik juist pijnvrij werd na de derde operatie, kreeg ik de pillen nog steeds voorgeschreven. Denise, een jonge vrouw met een baan en een relatie, merkte het taboe op de verslaving aan pijnstillers. "Ik las ergens opmerkingen als: "Je slikt het toch zelf? Je bent geestelijk zwak." Dat is kwetsend. Die mensen weten niet waar ze het over hebben, want het overkomt je."
Er kwam een moment dat het haar begon tegen te staan om elke dag pillen te blijven slikken. "Waarom kan ik alleen maar functioneren op oxycodon, dacht ik vaak. En toen probeerde ik zelf te stoppen. Ik werd zo ziek, begon te braken en kreeg het heel koud. Ik besloot naar de huisarts te gaan." Hij verwijst haar door naar IrisZorg. Hij kan haar niet helpen door de inmiddels hoge dosis die ze slikt.
Afkicken
De eerste twee weken verlagen ze de dosis op de Pijn Unit van IrisZorg. Denise krijgt suboxone om haar te helpen van het resterende oxycodon af te laten komen. Een vervangend middel dat minder verslavend werkt. Ze wordt zo ziek dat ze besluit helemaal te stoppen met alles. "Ik zag het niet voor me om dit nog een jaar lang te slikken en af te bouwen. Ik wilde alles uit mijn lichaam."
Ze is zo ziek dat ze er alles uit spuugt. "De dosis verlagen was al een hel. Dan denk je dat je alles hebt gehad, maar dan komt het ergste." Als de oxycodon uit haar lichaam is, doet alles pijn in haar lijf. "Zelfs mijn vingers buigen deed pijn. Ik begon aan gekke dingen te denken en dacht zelfs aan zelfmoord. Je lichaam en geest doen dingen waar je geen controle over hebt. Ik dacht als dit nog langer duurt, spring ik van een brug af. Mijn man zag mij vechten, maar stond er machteloos bij. Hij bleef rustig en zei telkens tegen me: dit gaat over. Thomas, arts van IrisZorg, belde dagelijks om te vragen hoe ik me voelde en peilde of ik iets nodig had. Mijn behandelaar Geke zei steeds: je kan dit aan, het gaat voorbij."
Ga het aan
"Ik zou iedereen aanraden: vertrouw altijd op jezelf en volg je gevoel hierin. Met de juiste begeleiding: ga dit aan. Slik dit niet langer als nodig is en accepteer de hulp van IrisZorg. Zij bieden ook hulp voor naasten. Ik kon Geke altijd bellen met vragen als: ik voel me nu zo, is dat herkenbaar? Als ik het overnieuw had moeten doen, was ik weer cold turkey afgekickt."
Een vrouw uit haar buurt kampte zelf ook met rugklachten en wist dat Denise daar ook last van had. Ook zij slikte oxycodon. "Ze vertelde dat ze steeds meer neiging kreeg naar deze pillen. Ik heb haar gelijk gewaarschuwd. Zij besprak het met haar arts en behandelt haar klachten nu met een fysiotherapeut."
Opgetrokken mist
Denise merkt nu duidelijk wat oxycodon met je gedrag doet. "Ik was emotieloos, ik leefde in een soort roes. Ik was zo relaxt, terwijl ik van mezelf een opgewonden standje ben. Maar dan leef je helemaal in je eigen wereld. Alles komt veel minder binnen. Nu ben ik mezelf aan het herontdekken. Het is fijn om weer zelfstandig te leven. Ik heb mijn leven terug. Ik kan weer emoties voelen, ik kan weer boos worden. De normale pijntjes weer voelen, zoals ik laatst mijn knie stootte. De mist is opgetrokken."
De naam Denise is gefingeerd.
Kijk hier voor meer informatie en contact met de Pijn Unit. Speciaal voor mensen die verslaafd zijn geraakt aan pijnmedicatie.
Als ze al tweeënhalf geveld wordt door hevige pijnen vanwege een hernia, een derde operatie ondergaat waarmee de klacht afneemt, slikt Denise ook al tweeënhalf jaar oxycodon. Ze krijgt het al die tijd voorgeschreven. Een pijnstiller die twee keer zo sterk is als morfine. Afkicken hiervan is vergelijkbaar met heroïne. "Niemand heeft mij verteld dat oxycodon zo verslavend werkt." Pas dan merkt ook een apotheker op dat ze een zeer hoge dosis slikt. Denise ziet zichzelf op haar knieën met een zaklamp in de convectorput zoeken naar een pil. Slikken is een automatisme geworden. Ze draagt de pillen altijd bij zich. Ze leeft in een roes.
Onderschat probleem
"Veel meer mensen onderschatten dit probleem", zegt Denise. "Het lijkt een onwetendheid of een laksheid hoe ik de pillen kreeg voorgeschreven. Ik kreeg deze tegen de pijn. Maar toen ik juist pijnvrij werd na de derde operatie, kreeg ik de pillen nog steeds voorgeschreven. Denise, een jonge vrouw met een baan en een relatie, merkte het taboe op de verslaving aan pijnstillers. "Ik las ergens opmerkingen als: "Je slikt het toch zelf? Je bent geestelijk zwak." Dat is kwetsend. Die mensen weten niet waar ze het over hebben, want het overkomt je."
Er kwam een moment dat het haar begon tegen te staan om elke dag pillen te blijven slikken. "Waarom kan ik alleen maar functioneren op oxycodon, dacht ik vaak. En toen probeerde ik zelf te stoppen. Ik werd zo ziek, begon te braken en kreeg het heel koud. Ik besloot naar de huisarts te gaan." Hij verwijst haar door naar IrisZorg. Hij kan haar niet helpen door de inmiddels hoge dosis die ze slikt.
Afkicken
De eerste twee weken verlagen ze de dosis op de Pijn Unit van IrisZorg. Denise krijgt suboxone om haar te helpen van het resterende oxycodon af te laten komen. Een vervangend middel dat minder verslavend werkt. Ze wordt zo ziek dat ze besluit helemaal te stoppen met alles. "Ik zag het niet voor me om dit nog een jaar lang te slikken en af te bouwen. Ik wilde alles uit mijn lichaam."
Ze is zo ziek dat ze er alles uit spuugt. "De dosis verlagen was al een hel. Dan denk je dat je alles hebt gehad, maar dan komt het ergste." Als de oxycodon uit haar lichaam is, doet alles pijn in haar lijf. "Zelfs mijn vingers buigen deed pijn. Ik begon aan gekke dingen te denken en dacht zelfs aan zelfmoord. Je lichaam en geest doen dingen waar je geen controle over hebt. Ik dacht als dit nog langer duurt, spring ik van een brug af. Mijn man zag mij vechten, maar stond er machteloos bij. Hij bleef rustig en zei telkens tegen me: dit gaat over. Thomas, arts van IrisZorg, belde dagelijks om te vragen hoe ik me voelde en peilde of ik iets nodig had. Mijn behandelaar Geke zei steeds: je kan dit aan, het gaat voorbij."
Ga het aan
"Ik zou iedereen aanraden: vertrouw altijd op jezelf en volg je gevoel hierin. Met de juiste begeleiding: ga dit aan. Slik dit niet langer als nodig is en accepteer de hulp van IrisZorg. Zij bieden ook hulp voor naasten. Ik kon Geke altijd bellen met vragen als: ik voel me nu zo, is dat herkenbaar? Als ik het overnieuw had moeten doen, was ik weer cold turkey afgekickt."
Een vrouw uit haar buurt kampte zelf ook met rugklachten en wist dat Denise daar ook last van had. Ook zij slikte oxycodon. "Ze vertelde dat ze steeds meer neiging kreeg naar deze pillen. Ik heb haar gelijk gewaarschuwd. Zij besprak het met haar arts en behandelt haar klachten nu met een fysiotherapeut."
Opgetrokken mist
Denise merkt nu duidelijk wat oxycodon met je gedrag doet. "Ik was emotieloos, ik leefde in een soort roes. Ik was zo relaxt, terwijl ik van mezelf een opgewonden standje ben. Maar dan leef je helemaal in je eigen wereld. Alles komt veel minder binnen. Nu ben ik mezelf aan het herontdekken. Het is fijn om weer zelfstandig te leven. Ik heb mijn leven terug. Ik kan weer emoties voelen, ik kan weer boos worden. De normale pijntjes weer voelen, zoals ik laatst mijn knie stootte. De mist is opgetrokken."
De naam Denise is gefingeerd.
Kijk hier voor meer informatie en contact met de Pijn Unit. Speciaal voor mensen die verslaafd zijn geraakt aan pijnmedicatie.